Wat kan het onderwijs leren van de organisatie van het CvI-congres? (#cvi2010)

Zo, dé Conferentie voor Onderwijsvernieuwing en ICT editie 2010 is achter de rug. De ongeveer 1300 deelnemers zijn naar huis, de de Koningshof is inmiddels leeg, het projectbureau weer gevestigd in Den Bosch, de leerlingen kunnen weer gewoon naar school, en ik aan mijn normale werk. Maar eerst tijd voor een korte terugblik.

Inhoudelijk heb ik niets meegekregen van dit congres. Op zich is dat jammer, maar het is een hele belevenis om dit congres mee te mogen organiseren. Je bent de hele dag druk met tal van organisatorische zaken, maar de tevreden blikken en reacties geven veel voldoening.

Rein Bijlsma is de terechte winnaar van de prijs van beste presentatie. Niet alleen een briljant edublogger, maar ook een uistekend presentator. Rein, van harte.

Het projectbureau van het Consortium voor Innovatie is altijd op zoek naar vernieuwing van het congres. Dit jaar hadden we bijvoorbeeld verdiepingssessies. Dat waren bijeenkomsten die 2,5 uur duurden, waarin sprekers meer konden variëren in werkvormen (met ook meer interactie), en waarin zij dus ook -de naam zegt het al- onderwerpen konden uitdiepen. Het was wel de bedoeling dat deelnemers zich apart zouden opgeven voor de sessies.

Over de inhoud heb ik veel positieve reacties terug gekregen. Doel bereikt, zou ik zeggen.
Aan het inschrijvingsproces moesten veel deelnemers duidelijk wennen. Wat dat betreft leek deze conferentie op een gewone MBO-instelling, waar ook menigeen moet wennen aan het idee dat leerlingen zich ook kunnen inschrijven voor leeractiviteiten en je niet alles hoeft te roosteren. Maar desondanks voor herhaling vatbaar, die verdiepingssessies.

Organisatorisch verliep het congres goed. Het draadloze -open- internet kende aanloopproblemen, soms moest een beamer (of iets anders) vervangen worden, of kon één van de vele presentatoren de weg naar de Koningshof niet vinden (wat ik op zich kan begrijpen). Maar meestal was het erg stil op de portofoons. Een goed teken: de organisatie loopt dan op rolletjes. Ik heb ook van verschillende kanten positieve reacties gekregen op de inhoud en organisatie van het congres.

Tijdens de dé Conferentie voor Onderwijsvernieuwing en ICT worden altijd leerlingen ingezet: als gastheer/vrouw en voor de ICT-support. Ook nu hebben deze leerlingen weer uitstekend werk geleverd. Anders dan andere jaren, was de grote groep leerlingen die aan de sessies meewerkten. En wat echt anders was, was de deelname van drie leerlingen aan de programmacommissie. Floor, Thom en Mohamed hebben een grote betrokkenheid en eigen initiatief getoond en hun werkzaamheden met toewijding uitgevoerd. Petje af. Vooraf was ik erg benieuwd hoe deelname van leerlingen aan de programmacommissie uit zou pakken. Nou, heel goed.

Wat me ook op valt, is de prima sfeer die deze twee dagen op de conferentie heerste. Als programmacommissie hebben we veel gelachen. Helaas is niet elke anekdote 'blogbaar'.... Verder heb ik veel (glim)lachende mensen zien rondlopen. Deze prima sfeer is volgens mij één van de succesfactoren van deze conferentie, en maakt deze conferentie ook anders ten opzichte van andere congressen over het zelfde onderwerp. Wat veel mensen zich wellicht niet realiseren, is dat het CvI veel investeert in relaties om die sfeer te creëren. Een 'vriend' neem je het immers niet kwalijk, als iets niet 100% loopt. En als een vriend een beroep op je doet, dan geef je daar gehoor aan. Die sfeer heerst tijdens deze conferentie. Het is een genoegen daar aan mee te mogen werken. Maar daar heb je immers ook vrienden voor.

Ik denk dan ook dat het onderwijs zelf veel kan leren van de organisatie van deze conferentie:

• Zorg voor een strakke organisatie van je processen. Dat biedt structuur en duidelijkheid.
  
• Zorg voor een duidelijke taakverdeling, maar zorg er wel voor dat de verschillende taken op elkaar zijn afgestemd en dat de teamleden nauw met elkaar samenwerken. Zorg er ook voor dat degenen die taken uit moeten voeren, deze ook kunnen uitvoeren (qua expertise en faciliteiten).
  
• Houd het gezamenlijk te bereiken resultaat duidelijk voor ogen. Dat is in dit geval: het best georganiseerde congres voor het onderwijs in Nederland te organiseren. Welk resultaat willen we met ons onderwijs ècht bereiken?
  
• Permanente en eenduidige communicatie is van groot belang bij de vormgeving van je primair proces. Spreek elkaar ook aan, en wees duidelijk. Degene die een probleem veroorzaakt, is ook verantwoordelijk voor de oplossing ervan (maar kan ook op ondersteuning rekenen).
  
• Investeer in relaties binnen je team, en in de relatie met degenen waarvoor en waarmee je werkt. Lach samen, relativeer en heb plezier. Dan nemen teamleden ook werk van elkaar over, en nemen ze initiatief.
  
• Heb en schenk vertrouwen in degenen waarmee je samenwerkt. Ook -en vooral- in je leerlingen. Leerlingen groeien niet door mest, maar door een positieve benadering en vertrouwen.
  

Tot slot wil ik iedereen bedanken, die dit congres heeft bijgewoond en mee heeft gevoerd. En met name de mensen met wie ik het nauwst heb samengewerkt: de mensen van het projectteam en de leden van de programmacommissie. Het was weer een waar genoegen en eer om met jullie hier aan samen te werken.